Alaçatı'da, evimizdeyiz!

Ne diyorsun?
Geldik evimize işte.
Sokak kapımız var.
Bahçe kapımız yok henüz.
Oda kapılarımız yok.
Pencerelerimiz yerinde.
Bahçemizin yarısı olmuş.
Kalanı önümüzdeki günlerde...
En azından bahçe duvarlarımız var.
Duvarın öbür tarafında, komşu bahçede 2 ağacımız var-dı.
Bir köşede zeytin, öbür köşede adını bilmediğim, kocaman, yemyeşil bir agaç, bol yapraklı...
"Ne güzel"demiştim ilk sabahımızda, "şansımıza bahçenin iki köşesinden görünen 2 koca ağaç!"
Bugün bir geldik eve, o koskoca yeşil agaç gitmiş.
Komşumuz, aynı zamanda evimizin arsasını aldığımız Adem Amca kestirmiş ağacı.
Huysuz Adem.
Arsayı satana kadar çok tatlı bir dede iken, inşaat boyunca eziyet etti bize.
Şimdi de ağacı kesmiş...
Hakkuş bekliyor, devamı sonra...


heyyyy, bugün bizim evlenme yıldönümümüz!!!
ve Alaçatı'da kutluyoruz,
tanıştığımız yerde!

seviyorum kocişimi!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder